jueves, 10 de diciembre de 2015

Actividade 9

Crea unha nova entrada (ou publicación)no teu blog co nome ACTIVIDADE9.
Os conceptos están definidos nas páxinas 49 e 50 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

  • (0.75 puntos) Módems (ADSL,cable e USB). Busca unha imaxe de cada un na rede.
Os módens son dispositivos que permiten enviar e recibir información a través dunha línea analóxica ou dixítal. A palabra <módem> provén dos termos Modular-DEModular e a súa misión consiste en convertir a sinal dixital do ordenador en analóxica e viceversa.
En función da tecnoloxía utilizada para transmitir a informanción distínguense varios tipos:
  • Moden ADSL. Utiliza o fío de cobre dunha línea telefónica para a transmisión de datos a alta velocidade. Esta tecnoloxía denomínase asimétrica debido a que a capacidade de descarga (desde a rede ao usuario) e a capacidade de subida de datos (en sentido inverso) non coinciden. A tecnoloxía que se emplea, ADSL2, ADSL+2 o VDSL, proporcionan un gran ancho de banda que permite integrar na misma línea voz, datos, vídeo e televisión de añta calidade, polo que é unha das maís utilizadas.

  • Cable módem. Diseñado para modular a sinal de datos sobre unha infraestructura de conexión por cable. Utilízase xeralmente para acceder a servizos de televisión por cable que, adicionalmente, proporcionan acceso a internet de banda ancha.



  • Módem USB. Utiliza a banda ancha do móbil para obter internet en calquer lugar e momento, sempre que dispoñias de cobertura. Ofrece diferentes velocidade en función do tipo de conexión, GPRS, 3G ou 4G. Os teléfonos intelixentes pódense configurar como móden co que conectar dispositivos inalámbricamente.

  • (0.75 puntos) Router. Busca unha imaxe na rede. 

Un router é un dispositivo que permite interconectar diferentes redes informáticas, seleccionando a ruta de comunicación máis adecuada para o envío de datos. A maioría de routers tamén inclúen un módem coa tecnoloxía adecuada para a conexión a internet.




  • (0.5 puntos) Dispositivo PLC. Busca unha imaxe na rede. 
A tecnoloxía PLC ( Power Line Communicatios) utiliza a línea eléctrica convencional para a transmisión de datos. Os dispositivos PLC teñen unha función similar a de un módem, aínda que en este caso utilízase a rede eléctrica para a transmisión de datos. O seu uso permite, entre outras cousas, o acceso a internet mediante banda ancha, a transmisión de vídeo de alta definición e o uso de telefonía IP

  • (1 punto) Cableado de rede. Busca imaxes na rede onde aparezan os conectores RJ45 e ST e cables de par trenzado apantallado e fibra óptica. Nestes últimos deben estar indicadas as suas partes.
  • Cableado coaxial. Está formado por un fío conductor central, protexido das correntes eléctricas externas por unha malla de cobre. É similar a que se usa para a antena da televisión, aínda que actualmente está en desuso.
  • Cableado de par trenzado. Está constituído por catro pares de fíos. Cada par está entrelazado para disminuír a interferencia eléctrica e evitar que se acople a señal entre os pares. Dentro de este cableado distínguense os seguintes tipos:
  • UTP. É un cable non apantallado. ë de baixo coste pero sensibel a interferencias, polo que produce máis erros que outros cables.
  • STP. É un cable apantallado, é dicir, ten unha malla eléctrica arredor do cable que o protexe das interferencias electromagnéticas.
  • FTP. É un cable apantallado con blindaxe global, que posee unha pantalla conductora en forma trenzada. Mellora a protección frente as interferencias respecto aos anteriores.
Existen diversas categorías de cables, dependendo da súa velocidade de transmisión. As que están en uso son: categoría 5 (100Mps), categoría 6 (1Gbps), categoria 7 (10Gbps) e categoría 8, que está en fase de desarrollo. o cableado de par trenzado utiliza conectores RJ-45.
  • Cable de fibra óptica. É unha fibra fina de material transparente, vidrio ou material plástico, pola que se envía un haz de luz. Estes cables constan dun grupo de fibras ópticas protexidas con fiaduras de aramida para facelos resistentes á trancción, ademáis de estar protexidos por varios revestimentos. os conectores máis utilizados na fibra óptica para redes de área local son ST, LC, FC e SC.54

jueves, 3 de diciembre de 2015

Avtividade 7



Crea unha nova entrada (ou publicación)no teu blog co nome ACTIVIDADE7. Os conceptos están definidos nas páxinas 44 e 45 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

  • Disco duro. Busca imaxe ou imaxes na rede onde apareza a estrutura dun disco magnético de xeito similar á figura 27 da páxina 44 do libro. 

Un dico duro é un dispositicio magnético utilizado para almacenar gran cantidade de información. Componse de varios platos, apilados nun mismo exe que xira a gran velocidade dentro dunha caixa metálica sellada. Entre os platos estáns situadas as cabezas de lectura-escritura que leen e escriben nas dúas caras do disco.

Dependendo da tecnoloxía utilizada para a trnsferencia de datos, os discos duros poden ser de varios tipos: IDE, SCSI, SATA, SAS,ec. O seu tamaño aumentou vertixinosamente, pasando do primeiro disco duro de 5MB, que pesaba unha tonelada, aos discos actuales de varios TB cun tamaño algo maior que un teléfono móbil.





Memorias Flash. Busca 2 imaxes na rede (USB e tarxeta de memoria).

A memoria flash é unha memoria de almacenamento estático que non necesita corrente para manter gardado os datos. Funciona meirande impulsos eléctricos e alcanza velocidades de funcionamento moi superiores a outros dispositivos, porque permite leer e escribir datos de forma simultánea.

Converteuse nun soporte de uso habitual para almacenar e transportar información xa que, entre as súas características destaca unha gran capacidade, as súas pequenas dimensións, o seu precio asequible, a súa gran resistencia, a posibilidade de usala en dispositivos de diferente tipo e a súa facilidade de empleo. Iso sí, a vida de unha memoria flash non é indefinida: cífrase entre cen mil e un millón as veces que se pode grabar información nela.

Os tipos de memoria flash máis empleados son:

  • Memorias USB. Pequenos dispositivos con un chip de memoria flash. Conéctase ao ordenador a través do porto USB en quente, é decir, aínda que esté encendido. Xeralmente, non hai que instalar ningún software nin driver para utilizalas, xa que o sistema operativo reconoceas automáticamente. 
                                                        

  • Tarxetas de memoria. Son soportes de almacenament utilizados habitualmente en cámaras dixitais e móbiles, polo que soen conectar ao ordenador a través dunn lector de tarxetas de memoria para transferir a súa información. Existen multitude de tipos e formatos,en función do fabricante; algúns dos máis comúns son SD, MiniSD, MicroSD, NanoSD, Compact Flash, Memory Stick, xD, MMC, etc. 
                                       



  • Unidade de estado Sólido. Busca unha imaxe na rede.

Unha unidad de estados sólido ou SSD (Solid State Drive) é un dispositivo de almacenamento secundario de gran capacidade e alta velocidade. Ten o mesmo uso que os discos duros, pero non está formado por discos mecánicos, senón por memorias de circuítos integrados para almacenar a información, utilizando tecnoloxías como a memoria flash, memoria SDRAM, etc. Ao non ter pezas móviles, a unidade de estado sólido reduce drásticamente o tempo de búsqueda e latencia, polo que se converteu nunha alternativa moito máis rápida que os discos duros.

A SSD fan uso da misma interfaz que os discos duros e, polo tanto, son facilmente intercambiables sin ter que recurrir a adaptadores ou tarxetas de expansión para compatibilizalas co equipo.

Ao ser inmunes as vibracións externas, son espeiclamente aptas para vehículos, ordenadores portátiles ou outros dispositivos móviles.